വീണ്ടും ചില ‘വീട്ടു‘കാര്യങ്ങൾ

ഒറ്റ വരിയിൽ പറഞ്ഞാൽ, “കുറച്ച് സുഹൃത്തുക്കൾ വാടക വീടൊന്നു മാറി“. അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ കഴിഞ്ഞ ഒരു മാസക്കാലയളവിൽ അവർ കണ്ട കുറേ വീടുകളോടും കുറേ house owner-മാരോടും കുറേ broker-മാരോടും ,ക്ഷമിക്കണം real estate agent-മാരോടും നീതി പുലർത്താതിരിക്കലാവും എന്നുള്ളതുകൊണ്ട് സംഭവങ്ങളെ ഒന്നു വലിച്ച് നീട്ടി ഒരു ബ്ലോഗായി പടച്ചു വിടുകയാണ് ഉദ്ദേശം. പറഞ്ഞു വരുന്നത് ചില ബാച്ചിലർമാരെ കുറിച്ചാണ്. ഇവർക്ക് വിനീതനായ ഈ ലേഖകനുമായോ കൂടെ താമസിക്കുന്നവരുമായോ ഒരു ബന്ധവുമില്ല എന്നുള്ളത് പ്രത്യേകം പറയണ്ടല്ലോ. കണ്ടാൽ ചില രൂപസാദൃശ്യങ്ങൾ ഉണ്ട് എന്നാണ് ബാംഗ്ലൂരിലെ ചില ദോഷൈകദൃക്കുക്കൾ പറയുന്നത്. താമസിക്കാൻ ഒരു പുതിയ വീട് അന്വേഷിക്കാൻ ‘കഥാനായകർ‘ (ഭാഗ്യം, ഇത്തവണ എന്തായാലും നമ്മുടെ സ്ഥിരം കോമാളി ‘കഥാനായകൻ’ അല്ല!) തീരുമാനിക്കുന്നിടത്ത് സംഭവങ്ങളുടെ രംഗപ്രവേശം.

“2 BHK (2 കിടപ്പുമുറി, ഒരു ഹാൾ, ഒരടുക്കള എന്ന പാർപ്പിട വ്യവസ്ഥിതിയുടെ ‘നമ്മ ബെംഗലൂരു’ ലിഖിതം) തന്നെ മതി, പക്ഷേ ഇതിലും വലിപ്പം വേണം. ഫ്ലാറ്റ് ആവുന്നതാണ് നല്ലത്. വീടുകളേക്കാൾ ഇത്തിരി കൂടി security ഉണ്ട്. പിന്നെ വല്ല ചില്ലറ അറ്റകുറ്റപ്പണിക്കൊക്കെ അവിടെ തന്നെ ആളു കാണും. നമ്മൾ അന്വേഷിച്ച് നടക്കണ്ട കാര്യം ഇല്ല.” തികച്ചും ന്യായമായ ഒരു ആവശ്യം. എല്ലാവർക്കും യോജിപ്പ്.

“സ്വിമ്മിങ്ങ് പൂൾ വേണം. എനിക്കൊന്നു നീന്തൽ പഠിക്കണം.”. മറ്റൊരുവന്റെ ആവശ്യം!

“സ്വിമ്മിങ്ങ് പൂൾ വേണം എന്നൊന്നും ഇല്ല, പക്ഷേ ജിം ഉണ്ടെങ്കി കൊള്ളാം.” മൂന്നാമതൊരാൾ.

“എവിടെയായാലും കൊള്ളാം എനിക്ക് ഇന്റെർനെറ്റ് കണക്ഷൻ കിട്ടണം.”- ഇനിയൊരാൾ.

“കാണാൻ കൊള്ളാവുന്ന ‘കുട്ടി’കൾ ഉള്ള സ്ഥലം ആവണം” (എതിരഭിപ്രായമില്ലാത്ത പ്രസ്താവന, കയ്യടിച്ച് പ്രമേയം പാസാക്കൽ)

അനാവശ്യങ്ങളുടെ ലിസ്റ്റിനു നീളം വെക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു എന്നു കണ്ട് കൂട്ടത്തിലൊരുവൻ ഇടപെട്ടു. “ഡേയ്, ആദ്യം വീടു തപ്പൽ തുടങ്ങാം. വാടക വല്യ തെറ്റില്ലാത്ത ഏതെങ്കിലും ഒരു അപ്പാർട്ടുമെന്റ്. അവിടെ എന്തൊക്കെയുണ്ടോ അതു മതി. അപ്പൊ നാളെ മുതൽ നമ്മൾ വീടു നോക്കൽ തുടങ്ങുന്നു”.

എന്തിനും ഏതിനും ഇന്റെർനെറ്റ് ഉപയോഗിക്കുക എന്നത് ശീലമായ കുറേ സോഫ്റ്റ്വെയറന്മാരാണ് കക്ഷികൾ എന്നതു കൊണ്ടും, ഇതേ സ്വഭാവക്കാരാണ് ഈ നഗരത്തിലെ ബഹുഭൂരിപക്ഷം ഫ്ലാറ്റ് ഉടമകൾ എന്നുള്ളതു കൊണ്ടും അന്വേഷണങ്ങൾ മുഴുവൻ ഓൺലൈനാണ് . രാവിലെ പല സൈറ്റുകൾ തുറന്നു വെച്ച് ഓരോരുത്തരായി നമ്പരുകൾ കണ്ടു പിടിക്കുന്നു വിളിക്കുന്നു. ഇതാണ് രീതി. അന്വേഷണങ്ങൾ പുരോഗമിക്കേ, നമ്മുടെ നായകർ ഒരു സ്ഥിതി വിശേഷം മനസ്സിലാക്കി. “ബാച്ചിലർമാർ” എന്നു പറഞ്ഞാൽ ഫോണിന്റെ മറുതലക്കൽ ശബ്ദത്തിന്റെ രീതിയും ഭാവവും മാറുന്നു. എന്തോ വലിയ അപരാധം ചെയ്ത മട്ടിലാണ് പിന്നീട് വീട്ടുമുതലാളിമാരുടെ സംസാരം.

“Sorry, we prefer to give this to family”, “We don’t want bachelors in our house”, “Oh, you are bachelors?! Sorry then we cant give you the house” ഈ നിലക്കാണ് മറുപടികൾ. വീടു കിട്ടില്ല എന്നതിലും വലിയ പ്രശ്നം, അതു വരെ കഷ്ടപ്പെട്ട് പറഞ്ഞ കുറേ ഇംഗ്ലീഷ് വെയ്സ്റ്റാവുന്നു എന്നതാണ്. ഇനി വിളിച്ചിട്ടു ഫോണിന്റെ മറ്റേത്തലക്കൽ ഇരിക്കുന്ന മാന്യദേഹത്തിന് ഇംഗ്ലീഷ് അറിയില്ലെങ്കിലാണ് ഇതിലും വലിയ രസം. പിന്നെ പറയുന്ന ഭാഷ ഹിന്ദിയോ,കന്നടയോ,തമിഴോ,മലയാളമോ എന്നു സംസാരിക്കുന്നവനു പോലും പറയാൻ പറ്റുമോ എന്നു കണ്ടറിയണം. ഒരു നാലഞ്ചു വിളി കഴിയുമ്പോൾ ഒരാൾ വീടു കാണാൻ വന്നോളാൻ പറയുന്നു. അങ്ങിനെ പോയി കാണുന്ന വീടുകൾ പലതും കാണുന്ന മാത്രയിൽ തന്നെ “വേണ്ടാ“ എന്നു തീരുമാനിക്കപ്പെടുന്നു. ഓഫീസിലേക്ക് ദൂരക്കൂടുതൽ, ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ അടുത്ത് ഹോട്ടലില്ല, വാടക കൂടുതൽ എന്നിങ്ങനെ ഓരോരോ കാരണങ്ങൾ കൊണ്ട് നമ്മുടെ നായകർക്ക് 2 ആഴ്ച്ച കഴിഞ്ഞിട്ടും വീടൊന്നും കിട്ടിയില്ല. (“ബാച്ചിലർമാർക്ക് തല ചായ്കാൻ ഫ്ലാറ്റിലിടമില്ലാ..” എന്ന ഗാനം പശ്ചാത്തലത്തിൽ).


ലോകത്തിന്റെ ഏതൊരു കോണിൽ പോയാലും ഒരു മലയാളിയെ എങ്കിലും കാണാതിരിക്കില്ല എന്നാണല്ലോ. ബാംഗ്ലൂരിലാണെങ്കിൽ മലയാളികളെ തട്ടി നടക്കാൻ വയ്യ എന്ന അവസ്ഥ. ഒടുവിൽ അതും സംഭവിച്ചു. ബാച്ചിലർമാർ ചെന്നു കയറിയ വീടിന്റെ ഓണർ ഒരു മലയാളി. വളരെ ഹാർദ്ദവമായ സ്വീകരണം, നാട്ടുവിശേഷം, ചായ സൽക്കാരത്തിനു പുറപ്പെടൽ, അങ്ങിനെ ആകെ ”ഇതു ശരിയാവും” എന്ന ഒരു തോന്നൽ നായകർക്ക് വരുന്നു. ബാച്ചിലർമാർക്ക് വീടു കൊടുക്കുന്നതിൽ അവർ വലിയ പ്രശ്നം ഒന്നും കാണുന്നില്ല എന്നു തോനുന്നു. എന്നാൽ ഒരു ചെറിയ കാര്യം. അവർക്ക് പെട്ടെന്നു മാറേണ്ടതു കൊണ്ട് ചില സാധനങ്ങൾ ഒക്കെ അവിടെ തന്നെ കാണും. അതായത് അവരുടെ സോഫ, ഡൈനിങ്ങ് ടേബിൾ, കട്ടിൽ ഒന്നും കൊണ്ട് പോവാൻ നിവർത്തി ഇല്ല! ഈ പറഞ്ഞതൊന്നും ഇല്ലാതെ വെറും തറയിൽ കിടക്ക വിരിച്ച് കിടക്കുന്നവന് ഇതൊക്കെ കൂടെ കേട്ടപ്പോൾ ഇരട്ടി മധുരം.രോമാഞ്ചം. ഒരോരുത്തരും മനസിലോർത്തു “ഇത് കൊള്ളാം. ഈ വീടു തന്നെ എടുക്കാം. അല്ലെങ്കിലും ഒരു മലയാളിക്കേ മലയാളിയെ മനസ്സിലാക്കാൻ പറ്റൂ!“

“ഈ ഫ്രിഡ്ജ് നിങ്ങൾ മേടിക്കുകയാണെങ്കിൽ നന്നായിരിക്കും. ഞങ്ങൾക്ക് ഇപ്പൊ ഇത് കൊണ്ട് പോവാൻ പറ്റില്ല.” ഓണർ പറഞ്ഞു.

“ഞങ്ങൾ അങ്ങനെ റെഗുലർ ആയി കുക്കിങ്ങ് ഒന്നും ഇല്ല. അപ്പോ ഫ്രിഡ്ജിന്റെ ആവശ്യം അങ്ങനെ ഇല്ല. അത് നിങ്ങൾ കൊണ്ട് പോവുന്നതാവും നല്ലത്”.- മറുപടി

“പുതിയ സാധനം ആണ്. വേണമെങ്കി ഞാൻ ബില്ല് ഒക്കെ കാണിച്ചു തരാം.”

“പൈസയേക്കാൾ കൂടുതൽ, ഞങ്ങൾക് അത് പ്രയോജനം ഇല്ല എന്നതാ കാര്യം. കുക്കിങ്ങ് ഇല്ലാത്തോണ്ട് അങ്ങനെ ഒന്നും എടുത്ത് വെക്കാൻ ഉണ്ടാവില്ല.” ഒരാൾ പറഞ്ഞു.

“അല്ല ഫുഡ് തന്നെ ആവണം എന്നില്ലല്ല്ല്ലോ. വല്ല drinks-ഓ മറ്റോ വെക്കാമല്ലോ”.

“അയ്യോ! ഇല്ല ഞങ്ങൾ ആരും അങ്ങനെ മദ്യപിക്കുന്ന കൂട്ടത്തിൽ അല്ല!.”

“നിങ്ങൾ നല്ല പിള്ളേർ ആണെന്നു കാണിക്കാൻ വേണ്ടി പറയണ്ട കാര്യം ഒന്നും ഇല്ല.” ഓണർ വിടാൻ ഭാവമില്ല!

“അല്ല മാഷേ. ഞങ്ങൾ ശരിക്കും മദ്യപിക്കാത്തോണ്ടാ!“ .ഓണറുടെ മുഖത്ത് ഒരു അവിശ്വാസം.

ബാച്ചിലർമാർ എന്നാൽ മദ്യപാനികൾ എന്നോ മറ്റോ അർഥം ഉണ്ടോ എന്നു നമ്മുടെ നായകർ സംശയിച്ചു. അപ്പൊ ഇതാണ് ആരും ബാച്ചിലർമാർക്ക് വീടു നൽകാത്തതിന്റെ ഗുട്ടൻസ്! നായകരുടെ പൊതുവിഞ്ജാന ശേഖരത്തിലേക്ക് അങ്ങനെ ഇതാ ഒരു ജ്ഞാനശകലം കൂടി.

“ഈ വീട് നിങ്ങൾ എടുക്കുന്നോ എന്നു എപ്പോഴത്തേക്ക് പറയാൻ പറ്റും?”
“വൈകീട്ടത്തേക്ക് പറയാം. ഞങ്ങളുടെ കൂടെ ഇപ്പൊ വരാതിരുന്ന ഒരാൾ കൂടെ ഉണ്ട്. അയാളോടും കൂടെ ഒന്നു ചോദിക്കണം”.

യാത്ര പറഞ്ഞ് അവർ പുറത്തിറങ്ങി. ചില്ലറ ചർച്ചകൾക്ക് ശേഷം “ഇനി എന്താ നോക്കാൻ ഉള്ളേ, ആ വീടു തന്നെ എടുക്കാം“ എന്ന് തീരുമാനം.എന്നാലും വൈകുന്നേരത്തേക്ക് ഇക്കാര്യം പറഞ്ഞാൽ മതി എന്നവർ തീരുമാനിച്ചു. ആ വീട്ടിലേക്ക് താമസം മാറിയാൽ ചെയ്യണ്ട കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ച് പല സ്വപ്നങ്ങളും മെനയാൻ തുടങ്ങി.

വരാനുള്ളതൊന്നും വഴിയിൽ തങ്ങില്ല.ഒരു ഫോൺ കോൾ പോലും. വൈകീട്ട് അത് വന്നു. നമ്മുടെ ഹൌസോണർ ആണ്, “ഞങ്ങൾ ഇപ്പൊ എന്തായാലും ബാച്ചിലേഴ്സിനു കൊടുക്കണ്ടാ എന്നു വെച്ചു”. ഇതാണ് വഴിയിൽ തങ്ങാതിരുന്നത്! ഇതു വരെ നെയ്ത സ്വപ്നങ്ങളെല്ലാം ഇൻ ദി വാട്ടർ, വെള്ളത്തിൽ! വെള്ളമടിക്കാതെ നടക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടം ബാച്ചിലർമാർക്ക് ,വെള്ളം ചേർക്കാതെ അടിക്കുന്നവർ നേടിക്കൊടുത്ത കീർത്തിമുദ്ര. വാട്ടർമാർക്!

അടുത്ത വീടു തേടി ബാച്ചിലർമാരുടെ അലച്ചിൽ തുടരുന്നു.

നോക്കി വന്നപ്പോൾ സംഭവം ബഹുകേമം. അടുത്ത ഫ്ലാറ്റിനെ കുറിച്ചാണ്. ഒരു വലിയ apartment complex ആണ്. സ്വിമ്മിങ്ങ് പൂളും, ജിമ്മും, ക്ലബ് ഹൌസും ഒക്കെ ആയി ആകെ ‘ക്ഷ’ ബോധിക്കുന്ന ഒരു ഫ്ലാറ്റ്. പറയുന്ന വാടകയും അധികം ഇല്ല.

“If you are interested in the apartment, you can come over to my house. We can discuss about the rent and advance.” ഫ്ലാറ്റിന്റെ ഉടമ ഫോണിൽ പറഞ്ഞു.

ആഹാ. നേരെ അഡ്വാൻസിന്റെ കാര്യം ഒക്കെ പറയുന്നു. നായകരുടെ പ്രതീക്ഷകൾക്ക് വീണ്ടും ചിറകു വെക്കുന്നു. അങ്ങിനെ വൈകുന്നേരം അവർ അയാളുടെ വീട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു. വഴി ചോദിച്ച് വഴി ചോദിച്ച് ഒരു വഴിക്കായെങ്കിലും ഒടുവിൽ അവർ വീടു കണ്ടു പിടിച്ചു. ഇത്തവണ മലയാളി അല്ല. ആളൊരു ഗുൾട്ടി. ആന്ധ്രാപ്രദേശുകാരൻ. ഭക്ഷണത്തിനു തീരെ കുറവില്ല എന്നു മൈക്കിൽ വിളിച്ചു പറയുന്ന പോലത്തെ ശരീരം. സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് സംഗതികൾ പുറത്ത് വരാൻ തുടങ്ങിയത്. അതായത് പുള്ളി പറയുന്ന സംഗതികളേ പുറത്ത് വരുന്നുള്ളൂ. നായകർക്ക് വാ തുറക്കാൻ ചാൻസില്ല.

ഗുൾട്ടി: “You know my flat is the best in the whole apartment. You can enjoy your life there. You can drink, smoke, party, but within closed doors.”
നായകരിലാരോ : “Actually we don’t drink and smoke. And we..” (നമ്മുടെ അണ്ണൻ വാചകം മുഴുമികാൻ സമ്മതിക്കുന്നില്ല)

ഗു :”No don’t tell me you don’t drink and you people are mr.nice guys. I don’t have a problem with you people having fun there. You know my flat is the best in the whole complex”.
വാട്ടർമാർക്ക് പ്രശ്നം ഇവിടെയും വില്ലൻ ആവും എന്നു ബാച്ചിലർമാർക് സംശയം. പിന്നെ എന്തിന് സഹോദരാ താങ്കളുടെ വീട്ടിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു?!

ഗുൾട്ടി തുടർന്നു :“ The apartment association is kind of reluctant to allow bachelors as tenants. They prefer to give it to families”
നാ: (മനസ്സിൽ ‘സാക്ഷി’യെ അനുകരിച്ച് ഡയലോഗ് ഡെലിവറി) “ബാച്ചിലേർസിനെന്താ കൊമ്പുണ്ടോ?! എന്റെ തെലുങ്കൻ സഹോദരാ, ഈ ബാച്ചിലർമാർ തന്നെ അല്ലേ ഒരു 2-3 വർഷത്തിനുള്ളിൽ ‘ഫാമിലി’ ആവുന്നത്. ഒരു കല്യാണം കഴിച്ചാൽ എല്ലാരും മര്യാദാ പുരുഷോത്തമന്മാരാവുമോ?!“

ഗു: “But I will talk to them. You see I am part of the association. You know my flat is the best in the apartment”.

നാ: “Actually we have done pretty well for the past 2 year in an apartment in ..”

ഗു: “No. Don’t tell me you are all the very descent boys. I am fine with bachelors. You can enjoy, have fun and be comfortable. But don’t cause a trouble to anyone else. I will talk to the association people.”

എന്തായാലും പറയുന്നത് പാതി വഴിയിൽ പുള്ളി തന്നെ നിർത്തിക്കും എന്നുള്ളത് കൊണ്ട് നായകർ എല്ലാരും മൌനം പാലിച്ചു.

“There is one slight problem. There is a balcony facing the swimming pool. There is special timing for ladies and I don’t want you to be in the balcony at those times.”

അങ്ങനെ വരട്ടേ. അപ്പൊ അതാണ് കാര്യം! സൌന്ദര്യാസ്വാദനം കുളത്തിലേക് നീളരുത്. ബാച്ചിലർമാർ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നുകൊണ്ട്

“നീലത്താമര മിഴികൾ തുറന്നു, നിന്നെ നോക്കി നിന്നു, ചൈത്രം (ഇവിടെ മിഴികൾ എന്നു വിവക്ഷ) നിന്റെ നീരാട്ട് കണ്ടു നിന്നു” (കടപ്പാട് : ഭാസ്കരൻ മാഷ്)

“സ്നാനകേളീ ലോലയായ് നീ താണുയർന്നു നീന്തവേ.. (ഇവിടെ കുറച്ച് വരികൾ വിഴുങ്ങി) നീ ഏതു ശിൽപിയെ തേടുന്ന ചാരുത, നീ ഏതലൌകിക സൌന്ദര്യ ദേവത” (കടപ്പാട് : ഒ ൻ വി)

എന്നീ ചലച്ചിത്രഗാനങ്ങൾക്ക് ദൃശ്യഭാഷ്യം ചമയ്ക്കാൻ നോക്കരുത്.

അപ്പൊ സ്ത്രീകൾക്ക് കുളിക്കാൻ പ്രത്യേകം സമയം ഉണ്ട്. ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നുള്ള ‘വ്യു’ പൂളിലേക്കും ആണ്. ഇങ്ങനെ ഒരു വെളിപാടിന് ബാച്ചിലർമാർ മാന്യനെ മനസ്സാ വണങ്ങി. സാഷ്ടാങ്കം നമിച്ചു.

“We give that guarantee. There will not be any such nuisances from us” (മാന്യതയുടെ ആൾരൂപങ്ങൾ അരുളി ചെയ്തു)

ഗു: “ You see I am expecting an advance of 1 lakh and I would cut a months rent for painting purposes. I don’t want to make any money out of this, but I have to give you a painted house right as there is another family already residing there”.
നാ:“ No we don’t need the house painted and all. We are fine with the current condition of the flat. We have already seen..”

ഗു: “No its from my side. I will take one month rent for painting charges from the family residing there also. Trust me I don’t want to make any money out of this”
(അതിത്രേം കേട്ടപ്പൊ തന്നെ മനസ്സിലായി!! )
I will call you after I talk to the association. You know my flat is the best in there. You can enjoy life there.” (ഈ ഭൂമിയിലെ തന്നെ ഏറ്റവും നല്ല ഫ്ലാറ്റ് ആണ് താങ്കളുടേത്. സമ്മതിച്ചു.ദയവു ചെയ്ത് ഇനി ഈ ഡയലോഗ് അടിക്കരുത്)

പിന്നെയും കുറച്ച് നേരം കൂടി ബാച്ചിലർമാർ അവിടെ സംസാരിച്ചിരുന്നു.അയാളോട് റ്റാറ്റ പറഞ്ഞ് ഇറങ്ങിയ നായകർ ഡിസ്ക്കഷൻ തുടങ്ങി.
“ഈ വീട് തന്നെ മതി. ഞാൻ പിന്നെ ഈ സ്വിമ്മിങ്ങ് പൂളിന്റെ ഭാഗത്തേക്കൊന്നും നോക്കില്ല.”
“നമ്മളാരും പെണ്ണുങ്ങളെ കാണാത്തവരൊന്നും അല്ലാല്ലോ. പിന്നെ ഇത്തരം ചീപ്പ് ഏർപ്പാടിനൊക്കെ നമ്മൾ നിക്കുവോ അല്ലേലും. ഛേ!“
“ഈ ബൈനോക്കുലറിനൊക്കെ ഇപ്പൊ എത്ര വില കാണുമോ എന്തോ! ഒന്നന്വേഷിക്കണം”

ഇങ്ങനെ പലതും പറഞ്ഞെങ്കിലും അവർ ഒരു തീരുമാനത്തിൽ എത്തി. ആ വീടു വേണ്ടാ എന്ന്!! എന്തുകൊണ്ട്? ഇത്രക്ക് പൈസക്ക് ആക്രാന്തം ‘ഇല്ലാത്ത‘ ഒരാളെ ഹൌസോണർ ആയി വേണ്ട എന്നതു കൊണ്ട്. ബാച്ചിലർമാരാണെങ്കിലും, പെൺകുട്ടികളെ കണ്ട് വെള്ളം ഇറക്കുമെങ്കിലും, ഒന്നു രണ്ട് കമന്റ് തമ്മിൽ തമ്മിൽ പറയുമെങ്കിലും, അതിൽ കടന്ന് ഒന്നിനും ധൈര്യം ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട്. എന്തൊക്കെ കാണാൻ ആഗ്രഹം ഉണ്ടെങ്കിലും, മാന്യതയുടെ മുഖം മൂടിക്ക് കോട്ടം തട്ടും എന്നുള്ളതിനാൽ ,ഒന്നും കാണാൻ ശ്രമിക്കില്ല എന്നതു കൊണ്ട്.

പക്ഷേ, ഒരു സംശയം. ഒരു കുടുംബം അവിടെ വന്നു താമസിച്ചാൽ ഇതൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല എന്നുറപ്പുണ്ടോ?! പിന്നെയും ചോദ്യം അവശേഷിക്കുന്നു. “ബാച്ചിലർമാർക്കെന്താ കൊമ്പുണ്ടോ?!”

വീടന്വേഷണം പുരോഗമിക്കുമ്പോൾ ഇടക്ക് കണ്ട ഒരു ബ്രോക്കർ പറഞ്ഞു. ഈ ഭാഗത്ത് ഒരു ഫ്ലാറ്റിൽ ഒരു സ്ത്രീപീഡനം നടന്നു. അതിൽ കുറേ ബാച്ചിലർമാരായിരുന്നു പ്രതികൾ. അതാണത്രേ ആരും വീടു തരാൻ മുതിരാത്തത്! ഒരു ഒറ്റപ്പെട്ട സംഭവത്തിന് എല്ലാ ബാച്ചിലർമാരേയും പ്രതി ചേർക്കണോ?! അതോ ഇനി നമ്മുടെ നായകരെ കണ്ടാൽ ‘പീഡനത്തൊഴിലാളി’കളായി തോന്നുമോ?!! ഇല്ലെന്നു തന്നെയാണ് നായകരുടെ പ്രതീക്ഷ.

കഥാന്ത്യം: പിന്നെയും പല അനുഭവങ്ങളും ഈ ‘വീടന്വേഷണകാണ്ഡ‘ത്തിൽ മര്യാദരാമന്മാർ നേടി. എന്നിരിക്കിലും ശുഭമായി തന്നെ എല്ലാം അവസാനിച്ചു. സ്വിമ്മിങ്ങ് പൂളും, ജിമ്മും ഒക്കെ ഉള്ള നല്ല ഒരു ഫ്ലാറ്റിൽ തന്നെ നമ്മുടെ നായകർക്ക് താമസിക്കാൻ സൌകര്യം കിട്ടി. കാണാൻ ഭംഗിയുള്ള ‘കുട്ടി’കളും കുറവല്ല. സംഭവിക്കുന്നതെല്ലാം നല്ലതിന്!