എന്തുകൊണ്ട് ഇങ്ങനെ ഒരു വിഷയം ഇപ്പോള്‍?
ഒരു ദിവസം എനിക്ക് ‘ഞാന്‍’ എന്ന വ്യക്തിയുടെ വിശ്വാസത്തിന്റെ രണ്ട് വശങ്ങള്‍ അനുഭവിക്കാന്‍
അവസരം ലഭിച്ചു. അതിനെ കുറിച്ച് മനസ്സില്‍ ഉണര്‍ന്ന ചിന്തകളെ ഒന്ന് എഴുതിയാല്‍ ഒരു
പക്ഷേ വായനക്കാര്‍ക്ക് ഞാന്‍ എന്ന വ്യക്തിയെ കൂടുതല്‍ മനസ്സിലാക്കാനും, പറ്റിയാല്‍
അവരുടെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ക്ക് എന്റെ വിശ്വാസ സഞ്ചയത്തെ കൂടുതല്‍ തെളിവായി എനിക്ക് കാണിച്ചു
തരാനും സാധിക്കും എന്ന് തോന്നി.
ശരി. വിശ്വാസത്തിന്റെ വശങ്ങള്‍ വിശദീകരിക്കാമോ?
ലക്ഷദ്വീപിലെ ‘കടമത്ത്’ എന്ന ദ്വീപില്‍ നിന്നും ‘അഗത്തി’ എന്ന എയര്‍പോര്‍ട്ട്
സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ദ്വീപിലേക്ക് ഒരു ബോട്ടില്‍, നല്ല മഴയും കാറ്റും ഉള്ള
കാലാവസ്ഥയില്‍, ആടിയുലഞ്ഞ് യാത്ര ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ ശരിക്കും പേടിച്ച് മനസ്സില്‍
ഈശ്വരനെ വിളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ഇത് അവിടത്തുകാര്‍ക്ക്‌ അത്ര പുതുമ അല്ലെന്നും പതുക്കെ
പോവുന്നത് കാരണം ഞങ്ങളുടെ ഫ്ലൈറ്റ് കിട്ടാതെ തിരികെ ഉള്ള യാത്ര മുടങ്ങുമോ എന്ന്
മാത്രമേ ബോട്ടിലെ ജീവനക്കാര്‍ക്ക് സംശയം ഉള്ളൂ എന്നും എന്റെ യുക്തിബോധം എന്നെ
സമാധാനിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമം നടത്തി എങ്കിലും, എന്റെ പ്രാര്‍ഥന ആണ് എനിക്ക് കൂടുതല്‍
സമാധാനം നല്‍കിയത്. ഒടുവില്‍ ഫ്ലൈറ്റ് വൈകുകയും ഞങ്ങള്‍ ലക്ഷദ്വീപിലെ ടൂറിസം
അധികൃതരുടെയും എയര്‍ ഇന്ത്യ അധികൃതരുടെയും സഹായത്തില്‍ ഒരു വിധത്തില്‍ ഫ്ലൈറ്റില്‍
കയറുകയും ചെയ്യുമ്പോള്‍ അതില്‍ എല്ലാം ഒരു ഈശ്വര കടാക്ഷം ആണ് ഞാന്‍ കണ്ടത്, ഇതെല്ലാം
തികച്ചും യാദൃശ്ചികം മാത്രം ആണെന്ന് എന്റെ യുക്തി എന്റെ വിശ്വാസത്തോട്
മത്സരിച്ചെങ്കിലും!
തിരികെ വീട്ടില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ മുത്തശ്ശി ടി വി കാണുന്നു. സ്വന്തം
വിശ്വാസസംരക്ഷണത്തിന് ഇറങ്ങിയ ആള്‍ക്കൂട്ടം പോലീസിനെ കല്ലെറിയുന്നു, സംഭവങ്ങള്‍
ചിത്രീകരിക്കാന്‍ എത്തിയ മാധ്യമ പ്രവര്‍ത്തകരെ അസഭ്യം പറയുകയും അവരുടെ കാറും
സാമഗ്രികളും തകര്‍ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. തങ്ങളുടെ ജോലിയുടെ ഭാഗമായി എത്തിയ വനിതാ മാധ്യമ
പ്രവര്‍ത്തകരെ കൂവുകയും മറ്റും ചെയ്യുന്നു. അതെ, അവര്‍ ഉയര്‍ത്തുന്ന കാഹളം, “സ്വാമി
ശരണം”! ഒരിക്കലേ പോയിട്ടുള്ളൂ എങ്കിലും എനിക്ക് ഏറ്റവും ദൈവീകത അനുഭവപ്പെട്ട ഒരിടത്തെ
ഈ കാഴ്ച അപ്പോള്‍ എന്റെ വിശ്വാസത്തെ അല്ല എന്റെ യുക്തിയെ ആണ് സ്വാധീനിച്ചത്. ഇത്
വിശ്വാസം അല്ല വെറും ആള്‍ക്കൂട്ടവെറി ആണെന്നുള്ള എന്റെ യുക്തി ബോധം ആണ് ഇവിടെ
ജയിച്ചത്.
ആപത്തില്‍, അത് നിങ്ങളുടെ മനസ്സ് സങ്കല്പ്പിച്ചതാണ് എങ്കില്‍
പോലും, നിങ്ങള്‍ ഈശ്വരനെ വിളിക്കുകയും ആ ആപത്ഘട്ടം തരണം ചെയ്യുമ്പോള്‍ നിങ്ങള്‍
യുക്തിവാദം പറയുകയും ചെയ്യുന്നു എന്ന ഇരട്ടത്താപ്പല്ലേ മുകളില്‍ പറഞ്ഞത്?
അല്ലെന്നു തോനുന്നു. എന്റെ വിശ്വാസം എന്റെ മനസ്സിനും യുക്തിബോധം എന്റെ സാമൂഹ്യ
ജീവിതത്തിനും ആണ് എന്ന് ഞാന്‍ കരുതുന്നു. പിന്നെ എന്റെ വിശ്വാസം ഈശ്വരനിലാണ്, ആ
ഈശ്വരന് ഞാന്‍ പല അര്‍ഥങ്ങള്‍ , രൂപങ്ങള്‍ എല്ലാം സങ്കല്‍പ്പിക്കുന്നു. എന്റെ
വിശ്വാസം മറ്റൊരാള്‍ക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടാക്കരുത് എന്നും ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
ഈശ്വര വിശ്വാസത്തെ ഒരു കൂട്ടം ആചാരങ്ങളുടെ മാത്രം പേരിലല്ല ഞാന്‍ കാണുന്നത്, പല
ആചാരങ്ങളും ഞാന്‍ പാലിക്കുന്നു എങ്കിലും. പക്ഷേ, സമൂഹം മാറുമ്പോള്‍ നമ്മള്‍ ചില ആചാരങ്ങളും
മാറ്റേണ്ടി വരും, മാറ്റണം. അതിന് സാമൂഹ്യ ജീവിതത്തില്‍ എനിക്ക് തുണ ആവുന്ന യുക്തിബോധം
ആണ് എന്റെ വഴികാട്ടി. കാരണം ആചാരങ്ങള്‍ സാമൂഹ്യ ജീവിതത്തിന്‍റെ സൃഷ്ടികളാണ്, അവയുടെ
സൃഷ്ടിയും സ്ഥിതിയും നാം ഈശ്വരനില്‍ ആരോപിക്കുമ്പോഴും.
മുകളില്‍ പറഞ്ഞ ഉത്തരത്തില്‍ നിങ്ങളുടെ ശബരിമല വിഷയത്തിലെ
നിലപാടും വ്യക്തമാണ്. നിങ്ങള്‍ സ്ത്രീ പ്രവേശനത്തെ അനുകൂലിക്കുന്നു എന്ന് ‘ഞാന്‍’
മനസ്സിലാക്കുന്നു. പക്ഷേ ഒരു കോടതി ഒരു മതവിശ്വാസത്തെ പരിഷ്കരിക്കുന്നതിനെ ആണ് ഇവിടെ
ജനങ്ങള്‍ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നത്. അത് നിങ്ങള്‍ മറക്കുന്നു?
വിശ്വാസം എന്നത് യുക്തിയുടെ അളവുകോലില്‍ പലപ്പോഴും അളക്കാന്‍ പറ്റില്ല എന്ന്
ഞാന്‍ നേരത്തേ സമ്മതിച്ചതാണ്. പക്ഷേ , ആചാരം എന്നത് ഒരു സാമൂഹിക വിഷയം ആവുമ്പോള്‍
കോടതിക്ക് ഇടപെടേണ്ടി വന്നേക്കാം. ഈ വിഷയത്തില്‍ കോടതി നോക്കുന്നത് സാമൂഹികമായി
ഒരു വിശ്വാസം അനാചാരം ആണോ എന്നതാണ്. അതിനെ മാനിക്കാന്‍ ഞാന്‍ തയ്യാറാണ്. ഇനി
നിങ്ങള്‍ കോടതി മതവിശ്വാസങ്ങളില്‍ ഇടപെടരുത് എന്നാണ് വാദിക്കുന്നത് എങ്കില്‍,
നിങ്ങള്‍ ഒരു പിടി അനാചാരങ്ങള്‍ക് വഴി തുറന്നു കൊടുക്കുക ആണ്. എന്ത്
തോന്നിവാസത്തെയും നിങ്ങള്‍ക്ക് ‘വിശ്വാസത്തിന്റെ’ വാലില്‍ കെട്ടി ന്യായീകരിക്കാം.
‘വ്യക്തിപരമായി, ഇനിയും മനുഷ്യരെ അങ്ങോട്ട്‌ വിടരുത് എന്നാണ് ഈ വിഷയത്തില്‍
എന്റെ നിലപാട്. അവിടുത്തെ പ്രകൃതി നാം ഇപ്പോള്‍ തന്നെ ആവശ്യത്തിനു നശിപ്പിച്ചു
കഴിഞ്ഞു. എന്തെങ്കിലും ഒരു ക്രമം ഇക്കാര്യത്തില്‍ ഉണ്ടാവണം എന്നാണ് എന്റെ ആഗ്രഹം.
അപ്പോള്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് നിങ്ങളുടെ മതത്തിന്റെ നിലനില്‍പ്പിനെ
കുറിച്ച് ആശങ്കകള്‍ ഒന്നും ഇല്ല എന്ന് കരുതാമോ? നിങ്ങളുടെ മതത്തെ തകര്‍ക്കാന്‍
ഉള്ള ശ്രമങ്ങള്‍ക്ക് നിങ്ങള്‍ കൂട്ട് നില്‍ക്കുമോ?
ആചാരം ആണ് നിങ്ങള്‍ മതം എന്ന് പറഞ്ഞതെങ്കില്‍, അതിനെ നിലനിര്‍ത്തേണ്ട യുക്തി ഞാന്‍
കാണുന്നില്ലെങ്കില്‍, ആ മതവിചാരത്തെ നിലനിര്‍ത്താന്‍ ഞാന്‍ ശ്രമിക്കില്ല. വിശ്വാസം
ആണ് നിങ്ങള്‍ മതം എന്ന് അര്‍ഥം ആക്കുന്നതെങ്കില്‍ ഞാന്‍ എന്റെ ഈശ്വരനില്‍ പൂര്‍ണ
വിശ്വാസി ആണ്. എന്റെ ഒരു ‘സംരക്ഷണം’ ഈശ്വരന് വേണം എന്ന് കരുതാന്‍ മാത്രം അവിശ്വാസി
അല്ല ഞാന്‍. കാര്യമായി സംഘടന ഇല്ലാതെ, കര്‍ക്കശമായ ലിഖിത നിയമങ്ങള്‍ ഇല്ലാതെ, ഇത്രയും
കാലം ഈ ആശയസഞ്ചയം നിലനിന്നെങ്കില്‍ ഇനി അങ്ങോട്ടും നിലനില്‍ക്കും എന്ന് എനിക്ക് സംശയം
ഒന്നും ഇല്ല. പല തരത്തില്‍ ഉള്ള ആചാരങ്ങളെയും വിശ്വാസങ്ങളെയും കൂട്ടി നിര്‍ത്തിയ
ഭാരതീയ ചിന്തയില്‍, അതിനെ പാശ്ചാത്യര്‍ വിളിച്ച ഹിന്ദു മതം എന്ന ഒറ്റപ്പേരില്‍, ഞാന്‍
പൂര്‍ണമായും തൃപ്തനാണ്. അക്കൂട്ടത്തില്‍ ഞാന്‍ വായിക്കുന്നതും എനിക്ക് ശരി എന്ന്
തോന്നുന്നതും ആയ ആശയങ്ങളെ ഞാന്‍ എന്റെ മതവിശ്വാസമായി മുറുകെ പിടിക്കുന്നു. ഈ ആശയപ്രപഞ്ചത്തെ
ഒന്നിച്ചു നിര്‍ത്താന്‍ ആരും യത്നിക്കണം എന്ന് തോനുന്നില്ല. അത് തനിയേ നിന്നോളും.
മറിച്ച്, ഒരേ ഒരു ശരിയെ ഉള്ളൂ എന്ന മട്ടില്‍ ഈ മതത്തെ മാറ്റി എടുക്കാന്‍ ഉള്ള
ശ്രമങ്ങള്‍ ഈ സംസ്കാരത്തിന്റെ അന്ത്യം കുറിക്കും എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്.
എന്താണ് നിങ്ങള്‍ക്ക്
ശരി എന്ന് തോനുന്ന ഈ മതത്തിന്റെ ആശയങ്ങള്‍?
എല്ലാ വിശ്വാസങ്ങളും ഈശ്വരന് എന്ന സാഗരത്തിലേക്ക് ഒഴുകുന്ന പുഴകളെ പോലെ ആണ്
എന്ന വിവേകാനന്ദന്‍ പറഞ്ഞ വാക്യം. നന്മയിലേക്ക് നിങ്ങളുടെ കര്‍മ്മത്തെ നയിക്കുക
അങ്ങിനെ തിന്മ നിങ്ങളുടെ സ്വഭാവത്ത്തില്‍ നിന്ന് മായട്ടെ എന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞ കര്‍മയോഗം.
‘പലമതസാരവുമേകം’ എന്ന് പറഞ്ഞ, സഹോദരന്‍ അയ്യപ്പന്‍റെ അവിശ്വാസം പോലും ശരിയെന്നു
കണ്ട, കരുണയില്‍ ദൈവത്തെ കണ്ട നാരായണഗുരുവിന്റെ ദര്‍ശനങ്ങള്‍. ജീവിതത്തിന്‍റെ, ബന്ധങ്ങളുടെ,
ധര്‍മ്മത്തിന്റെ സന്ദിഗ്ധതകള്‍ വരച്ചിട്ട മഹാഭാരത ദര്‍ശനങ്ങള്‍. ‘യത്ര വിശ്വം ഭവത്യേകനീഡം’
എന്ന ഉപനിഷദ് വാക്യം. ടാഗോര്‍ ലേഖനങ്ങള്‍ വിവരിച്ച നാനാത്വത്തിലെ ഏകത്വം. ‘വിമ്ര്ശ്യയ്തത്
അശേഷേണ യഥേഛസി തഥാ കുരു’ ( ച്ചാല്‍, ഞാന്‍ ഈ പറഞ്ഞത് തൊണ്ട തൊടാതെ വിഴുങ്ങാതെ നല്ലവണ്ണം
ആലോചിച്ച് നിന്റെ ബുദ്ധിക്ക് ശരി എന്ന് തോന്നുന്നത് നീ ചെയ്യ് ) എന്ന് കൃഷ്ണന്‍
അര്‍ജുനനോടു പറഞ്ഞ ഗീതാ വാക്യം. ഞാന്‍ ഇത് വരെ വായിച്ചത് വെച്ച് ഇങ്ങനെ പലതും. ഒരുപാട് ആശയ സംഹിതകള്‍ ഉള്ള
ഭാരതീയ ദര്‍ശനം ഇനിയും ഇത് പോലെ എന്റെ ബുദ്ധിയെ സ്വാധീനിക്കും എന്നും ഞാന്‍
കരുതുന്നു.
നിങ്ങളുടെ ആശയം ശരി എന്ന് സമര്‍ഥിക്കാന്‍ നിങ്ങള്‍ ചിലതിനെ
മാത്രം എടുത്ത് കാട്ടുക അല്ലേ?
അതെ. പൊതുവില്‍ എല്ലാവരും അത് തന്നെ ആണ് ചെയ്യുന്നത്. ഞാന്‍ വായിച്ചതില്‍ ഞാന്‍
ഉപേക്ഷിച്ച പല ആശയങ്ങളും ഉണ്ട്. ഞാന്‍ മേല്‍പ്പറഞ്ഞ ആശയങ്ങള്‍ ഒന്നും മറ്റൊരാളെ
ഉപദ്രവിക്കാന്‍ ഉപയോഗിക്കാന്‍ പറ്റില്ല എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്. ആ ഉറപ്പ് ആണ് ഞാന്‍
കൂടെ കൂട്ടുന്ന വിശ്വാസങ്ങള്‍ക്ക് ആധാരം. എന്റെ വ്യാഖ്യാനങ്ങളോട് വിയോജിപ്പ്‌
ഉണ്ടാവാം, അതിനെ ഞാന്‍ അംഗീകരിക്കുന്നു. കാരണം, ഒരു വാക്യത്തെ പല തരത്തില്‍
വ്യാഖ്യാനിക്കാന്‍ ഒരു മാതിരി എല്ലാ മതഗ്രന്ഥങ്ങളും വാക്കുകള്‍ക്കിടയില്‍ ചില
വിടവുകള്‍ നിരത്തുന്നുണ്ട്. ഇത് ഞാന്‍ കാണുന്നത് എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയാല്‍ മതി.
സമ്മതിച്ചു. പക്ഷേ നിങ്ങളുടെ വിശ്വാസങ്ങളില്‍ പല തരത്തില്‍
ഉള്ള വൈരുധ്യങ്ങള്‍ ഉണ്ട് എന്നാണ് ‘ഞാന്‍’ കാണുന്നത്. അതിനെ നിങ്ങള്‍ എങ്ങിനെ ന്യായീകരിക്കും?
പലപ്പോഴും എന്റെ വിശ്വാസവും യുക്തിയും എന്നും മനസ്സില്‍ പരസ്പരം സംഘര്‍ഷത്തില്‍
ആണ്, തങ്ങളുടേതായ ന്യായങ്ങളില്‍. അതാണ്‌ ‘ഞാന്‍’ എന്ന വ്യക്തിയെ
രൂപപ്പെടുത്തുന്നത്. ഉദാഹരണത്തിന്, ഞാന്‍ ജാതിവ്യവസ്ഥ തെറ്റാണ് എന്ന്
മനസ്സിലാക്കുന്ന ഒരാളാണ്. ജന്മം കൊണ്ട് സവര്‍ണ്ണവിഭാഗക്കാരനായ ഞാന്‍ പൂണുനൂല്‍
ഇന്നും ധരിക്കുന്നുണ്ട്. ഇതില്‍ വ്യക്തമായ വൈരുധ്യം ഉണ്ട്. കാരണം പൊതുവില്‍ പൂണുനൂല്‍
ജാതി വ്യവസ്ഥയുടെ, വിവേചനത്തിന്റെ ചിഹ്നം ആണ്. ഇത് എന്റെ യുക്തിയും വിശ്വാസവും
നേര്‍ക്കുനേര്‍ വരുന്ന ഒരു സന്ധി ആണ്. ഞാന്‍ ബഹുമാനിക്കുന്ന, ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരു
വ്യക്തി എന്നോട് “അത് അവിടെ കിടന്നോട്ടെ” എന്ന് ഒരിക്കല്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ആ
മണ്മറഞ്ഞ വ്യക്തിയോട് എന്റെ ആദരവ് ആണ് ഈ നൂല്‍. ആ മനുഷ്യന്‍റെ അനുഗ്രഹത്തിന്റെ ഒരു
രൂപം ആയിട്ടാണ് ഞാന്‍ ഇത് ധരിക്കുന്നത്. അത് എന്റെ വിശ്വാസം ആണ്. എന്നാല്‍ ഒരു
പൂണുനൂല്‍ ഉള്ളത്കൊണ്ട് ഞാന്‍ വേറെ ഒരാളെക്കാള്‍ ഉയര്‍ന്നവനാണ് എന്ന് എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടില്ല,
ഇന്ത്യയില്‍ സവര്‍ണനായി ജനിച്ചതിനാല്‍ സാമൂഹികമായി ഒരുപാട് ആനുകൂല്യങ്ങള്‍ ഞാന്‍
അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്ന് തിരിച്ചറിയുമ്പോളും. ഈ പറഞ്ഞത് ഒരു ന്യായം പോലും
അല്ലായിരിക്കാം. പക്ഷേ എന്റെ ബുദ്ധി ഇപ്പോളും ഈ വിഷയത്തെ വിശകലനം ചെയ്യാന്‍
ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്, ഒരിക്കല്‍ ഞാന്‍ ഇതിലും വ്യക്തമായ ഒരുത്തരത്തിലേക്ക് എത്തും
എന്ന് ഞാന്‍ ആശിക്കുന്നു.
ഇത് പോലെ പല വൈരുധ്യങ്ങളും ഞാന്‍ എന്ന വ്യക്തിയില്‍ ഉണ്ട് എന്നത് എന്റെ യുക്തി
ബോധത്തിന് തിരിച്ചറിയാനും എന്റെ വിശ്വാസത്തിനു അത് അംഗീകരിക്കാനും, ഒരു വഴി തെളിയുന്നെങ്കില്‍
തിരുത്താനും കഴിയട്ടെ എന്ന് ആത്മാര്‍ഥമായി ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
ചോദ്യങ്ങള്‍ ഇനിയും ഉണ്ടെങ്കിലും തല്‍ക്കാലം നിര്‍ത്താം
എന്ന് ‘ഞാന്‍’ കരുതുന്നു. ഇത്രയും വായിക്കാന്‍ സന്മനസ്സു കാണിച്ച വായനക്കാരോട് ‘നിങ്ങള്‍’
എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കുന്നു?
“എന്നോട് വിയോജിക്കാന്‍ ഉള്ള നിങ്ങുടെ അവകാശം സംരക്ഷിക്കാന്‍ വേണ്ടി തൂക്കുകയറിലേക്ക്
പോവാനും ഞാന്‍ ഒരുക്കം ആണ്” എന്ന വോള്‍ട്ടയര്‍ വാക്യം എന്റെ യുക്തിബോധത്തെയും, “ലോകാ
സമസ്താ സുഖിനോ ഭവന്തു” എന്ന ദര്‍ശനം എന്റെ വിശ്വാസത്തെയും നയിക്കട്ടെ. ആശയപരമായ
വിയോജിപ്പുകളിലും വിശ്വാസങ്ങളുടെ വൈപുല്യത്തിലും സൗഹൃദവും ബന്ധങ്ങളും കൂടുതല്‍
ശക്തമാവട്ടെ.
